Yerleştirme, arkalarında çoğunlukla el yazısı cümlelerin ya da yorumların olduğu, neredeyse kendine gönderilmiş kartpostallar gibi okunabilecek fotoğraflardan oluşmaktadır.
Koltuk, perde, okuma lambası, su bardağı ve bakıcısının günlük notu, M.G.’nin hafızası ve bilinci yaşamının sonuna doğru onu tamamen terk etmişkenki evinin hissiyatını vurgulayacak bir biçimde bir araya getirilmiştir.
M.G’nin saklı geçmişini keşfetmek için sessiz bir davet olması niyetiyle, fotoğrafların arkaları kendisinin sevdikleri için yazdığı notlarla doluyken çerçevelenmiş ve bu yüzleri seyirciye dönük şekilde sergilenmiştir. Çerçeveleri çevirerek arkasındaki fotoğrafları görebilen izleyici, artık hayatta olmayan bir kadının, zamanında hatırlamaya ve yaşamın dağılmasına engel olma çabalarına ortak olur.
M.G’nin oturma odasını bana kalan yüzlerce fotoğraf arasından seçilmiş altmış tanesiyle yeniden inşa etmek, onun anılarına dahil olmaya bir teşebbüs gibi okunabilir.
Yerleştirme bir bütün olarak, yirminci yüzyıl kentsel hayatının toplumsal ilişkilerinden, psikolojisinden, hayat tarzından ip uçları vererek izleyiciyi bir kadının evrelerini takip eden bir maceraya davet eder.
Yerleştirme 1-24 Kasım 2013 tarihleri arasında halka sanat projesi’nde Orhan Cem Çetin küratörlüğünde düzenlenen “Kusura bakmayın; çok değiştiğim için sizi tanıyamadım.” başlıklı karma sergide yer almıştır.
***
M.G and the Life She Forgot
The installation is formed of a series of photographs, most of which feature handwritten sentences or comments on the back. They are framed almost like self-addressed postcards in an attempt to remember and - if possible - prevent one’s life from falling apart. A reconstruction of M.G's living room with sixty of her real life photos, selected from among hundreds, aims to recall her past and memories.
The framed photographs have their backs facing the audience, revealing a series of handwritten notes to dear ones and personal remarks - intended to act as a latent invitation to interact with the work, by turning the frames back and forth to discover the hidden past of a dramatic persona. The armchair, curtain by the window, reading lamp, water glass and a diary note from her caretaker at a time when M.G.’s memory and conscience was failing her, are pieced together to augment the sense of her home environment in the last years of her life.
As a whole, it is an invitation for viewers to embark on a journey through the phases of a woman’s life, giving clues about lifestyles, the mentality and social relations in twentieth century urban Turkey.
The work is exhibited at halka art project as part of the group show ‘Kusura bakmayın; çok değiştiğim için sizi tanıyamadım. / I beg your pardon I didn't recognize you- I've changed a lot.’ curated by Orhan Cem Çetin, November 1-24, 2013